Aëtius (ca. 313 – 366/7) is de stichter van de zogeheten anomeanen of neo-arianen. Hij heeft naast zijn theologiebeoefening vele jaren als goudsmid gewerkt. Hij was sterk gericht op de logica van redeneringen binnen zijn theologie. Hij leerde dat de Vader en de Zoon ongelijk (anomoios) of andersoortig (heteroousios) aan elkaar waren. De stroming staat ook wel te boek als het neo-arianisme omdat ze de leer over Vader en Zoon veel radicaler invulden dan de ‘arianen’. Globaal gezien beschouwden ‘arianen’ de Zoon als gelijkend op (homoios) de Vader, maar niet gelijk in wezen (homoousios). Aëtius stelde vanuit zijn strikt logische redenering hiertegenover dat de Zoon ongelijk (anomoios) of andersoortig (heteroousios) was aan God de Vader. Belangrijk verschil tussen beide stromingen is ook dat Aëtius ervan overtuigd was dat het wezen van God te doorgronden is voor het menselijke verstand.