Rudolf Steiner, Het evangelie naar Mattheüs: esoterische achtergronden, Zeist 2003, 346p.
In de antroposofisch-christologische visie van Rudolf Steiner speelt het Mattheus-evangelie in nauwe samenhang met het Lukas-evangelie een bijzondere rol. Christus is volgens deze zienswijze een kosmische entiteit, die eerst bij de doop in de Jordaan is ingedaald in de lichamelijkheid van Jezus. De dan dertigjarige Jezus is echter een samengaan van twee hele verschillende individualiteiten, die rond hun beider twaalfjarige leeftijd zijn versmolten tot een. Mattheus beschrijft de zogenaamde Salomonische Jezus, die via vele incarnaties, waaronder die als de grote vroeg-Iranische mensheidsleraar Zarathustra, tenslotte wordt geboren als het kind dat wordt aanbeden door de drie wijzen uit het Oosten. Het zogenaamde herderskind, dat een allereerste incarnatie op aarde doormaakt, staat in betrekking tot een andere lijn en wordt ons beschreven door Lukas. Met deze verwijzing naar de reeds vele incarnaties - tevens van kwalitatief hoog niveau - is de basis gelegd voor de typische signatuur van het Mattheus-evangelie. Steiner laat hier veelvuldig zien, dat van de vier evangelisten Mattheus het meest is gericht op de zo veelzijdige aspecten van het menselijk karakter, de ontwikkeling tot de ware menselijkheid. Met deze visie leest dit evangelie weer als nieuw. Verzorgde uitgave.

Bron: Drs. M. Ploeger [biblion recensie]
Externe link: Bestel hier het boek op Bol.com.