Deze voordracht op het Internationaal Congres vond plaats naar aanleiding van de 700ste verjaardag van het overlijden van de H. Bonaventura. Albino Luciani belichtte in het bijzonder wat deze heilige de christenen van de twintigste eeuw te zeggen heeft. Albino Luciani is met name bekend geworden als paus Johannes Paulus I: in 1978 was hij nog maar 33 dagen aan als paus toen hij overleed.
In deze lezing stelt hij: ‘Bonaventura was altijd de man van het midden. Wat het kloosterleven betreft, bewandelt hij een weg tussen revolutie en traditie; wat de theologie betreft, het evenwicht tussen mystiek en rationaliteit, tussen Bijbel en filosofie en is hij iemand die de volkse voorstellingswijze met wetenschappelijke pretentie verzoent. In het kerkelijke leven bepleit hij een samengaan van actie en bezinning en houdt een pleidooi voor ontvankelijkheid voor het nieuwe en voor trouw aan de overlevering. In de opvoeding is hij zowel voor de oude beproefde als voor nieuwe methoden en voor het leven in de maatschappij benadrukt hij de noodzaak van wijsheid en gezag. Ik kom uit Venetië waar ik op enkele stappen van de Torre dell’Orologio (uurwerktoren) woonde. Op de top van deze toren duiden de twee beroemde Moren in volkomen harmonie om beurten de uren aan, de ene van rechts, de andere van links. Die twee Moren brachten mij spontaan op de gedachte dat ook de H. Bonaventura in de loop van de geschiedenis zijn rol van bemiddelaar op deze wijze uitgeoefend heeft: alles wat goed en juist is opnemen, of het nu van deze of gene kant komt. Alleen op deze manier kan men bijdragen aan de vooruitgang van het individu, de gemeenschap en de Kerk.’
