Marcel Poorthuis, Het Gelaat van de Messias. Messiaanse Talmoedlezingen van Emmanuel Levinas: vertaling, commentaar, achtergronden, Amsterdam: B. Folkertsma Stichting voor Talmudica, 1992, 298 p.
Levinas putte voor zijn denken uit het werk van de grote westerse filosofen, maar daarnaast ook uit de Talmoed. Levinas vertaalt in zijn Talmoedcommentaren het joodse denken naar moderne taal en modern denken en gebruikt een hermeneutiek die hedendaagse problemen in het licht van de klassieke joodse teksten plaatst. Dit, in combinatie met het ontbreken van elke vorm van stichtelijkheid, maakt zijn commentaren juist (ook) interessant voor niet-gelovigen. Onder de vaak cryptische of bovenmatig gedetailleerde uitspraken van de rabbijnen gaat een redelijk denken schuil en een zoektocht naar, volgens Levinas, het meest wezenlijke: het gelaat van de ander waarin God zich openbaart. Deze betrokkenheid op en verantwoordelijkheid voor de ander is in het westerse denken onderbelicht gebleven. Het bestuderen van Levinas’ Talmoedlezingen is bijzonder nuttig voor een beter begrip van Levinas’ werk in het algemeen. Juist ook in de Talmoedlezingen die gaan over de Messias zien we duidelijk deze diep ethische visie die Levinas heeft op de ‘condition humaine’. Een van de meest indringende commentaar in dit kader is wel de rabbijnse uitspraak 'De Messias, dat ben ik' waarbij Levinas opmerkt: 'Mezelf zijn, dat is Messias zijn. Iedereen moet handelen alsof hij de Messias is.’
In dit boek worden de messiaanse Talmoedcommentaren van Levinas diepgaand becommentarieerd en toegankelijk gemaakt voor een breder publiek, waarbij zowel de filosofische als de rabbijnse achtergronden uitvoerig worden belicht.
