Samenvatting
Piet van Veldhuizen vraagt zich waarom een perikoop die ogenschijnlijk oproept tot onbezorgd vertrouwen in God vaderlijke goedheid (Matteüs 6:25-34), afgesloten wordt met dat negatief gestemde zinnetje ‘elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad’, terwijl op het eerste gezicht een slotzin als ‘tel uw zegeningen’ meer op zijn plaats zou zijn. Vertalingen kiezen er dikwijls voor om het woordje ‘kwaad’ af te zwakken tot ‘moeite’ of ‘last’, maar noch het betreffende woord kakia, noch het tekstverband wordt daarmee recht gedaan. De auteur komt teruglezend tot de conclusie dat dit stuk van de Bergrede de hoorder weliswaar wil ontslaan van de struggle for life, maar alleen om al zijn ‘bezorgdheid’ te richten op de dagelijkse keuzes om Gods goede orde te laten gelden. Aan die keuzes tegen het kwaad heeft een mens elke dag de handen vol.