Jürgen Mettepenningen, Nouvelle Théologie - New Theology: Inheritor of Modernism, Precursor of Vatican II, Londen: T & T Clark, 2010, 240 p.

Dit boek biedt een inleiding over de meest invloedrijke stroming binnen de 20e-eeuwse katholieke theologie, die - ondanks een eerdere veroordeling door paus Pius XII - de weg bereidde voor het Tweede Vaticaans Concilie.

Onder anderen de dominicanen Yves Congar, Marie-Dominique Chenu en Louis Charlier (verbonden aan Le Saulchouir in Tournai) en de jezuïeten Henri de Lubac, Jean Daniélou, Henri Bouillard, Hans Urs von Balthasar en Yves de Montcheuil legden de nadruk op de verbinding tussen de natuur (mens) en het bovennatuurlijke, het toepassen van de historische methode binnen de theologie, de terugkeer naar de bronnen van de Traditie (ressourcement) en de verbinding tussen leven, geloof en theologie. Velen van hen waren betrokken bij Vaticanum II.

Op basis van literatuur- en archiefonderzoek laat Jürgen Mettepenningen in dit boek de verschillende theologische posities van de dominicaanse en jezuïtische vertegenwoordigers van deze stroming zien, alsmede de ontwikkeling van hun theologisch denken en de grote betekenis van deze 'nieuwe theologie'.