Jos Moons, ‘De groene weiden van de christelijke hoop… ‘Herder’ Benedictus XVI en Spe salvi’, in: Theologisch Debat 4-2008, p. 32-39.
Drs. J.H.M. Moons (Gouda, 1980) studeerde theologie in Utrecht (Katholieke Theologische Universiteit) en Parijs (Centre Sèvres - Facultés Jésuites de Paris). In 2005 rondde hij zijn studie af met een scriptie over gebed en Karl Rahner en werd hij priester gewijd. Hij werkt in een parochiefederatie.
Eind 2007 verscheen de tweede rondzendbrief van paus Benedictus XVI, naar de Latijnse beginwoorden Spe salvi genoemd, ‘over de christelijke hoop’. Na aanvankelijke aandacht lijkt het document wat weggezakt, zowel in de media als in de theologenwereld. Toch zijn er volop interessante vragen te stellen. Hoe schrijft een paus die eerder begenadigd theologieprofessor was en daarna lange tijd de soms gevreesde bewaker van de orthodoxie? Meer thematisch en inhoudelijk is de vraag: welk ‘type’ hoop bespreekt de paus? Praktische en ethische hoop, met een oproep tot verantwoordelijkheid; de hoop dus van de theologie in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw, doorklinkend in Vaticanum II, de bevrijdingstheologie(en) en de geëngageerde theologie van onder andere Moltmann en Metz? Of kiest hij voor strikt dogmatisch ingekleurde opvatting van hoop, met termen als verlossing en redding, in de traditie van eerdere documenten van zijn hand, zoals het beroemd-beruchte Dominus Iesus? Of bespreekt hij spirituele hoop, met een oproep tot persoonlijke verdieping?
