Immanuel Kant, Jabik Veenbaas, W. Visser, Prolegomena, Amsterdam 2004, 191p.
In 1781 publiceerde Kant de 'Kritiek van de zuivere rede' waarin hij afscheid nam van de filosofie zoals die toen aan de Duitse universiteiten gedoceerd werd. Het boek kreeg eerst weinig weerklank, omdat zelfs zijn vrienden er niet doorheen konden komen. Vandaar dat Kant besloot een nieuw boek te schrijven, waarin hij de wording van zijn gedachten nog eens uiteenzette. Hij noemde het 'Prolegomena', letterlijk inleidende opmerkingen, maar zoals Kant zelf schrijft, ook een 'vooroefening' voordat de lezer aan de 'Kritiek' begint. Deze 'Prolegomena' uit 1783 hebben inderdaad voor menigeen de toegang tot de 'Kritiek' mogelijk gemaakt, o.m. door de meer concrete vraagstellingen (hoe is wiskunde en metafysica mogelijk?) en doordat Kant ingaat op de rol van zijn gesprekspartners (Descartes, Leibniz, Berkeley, Hume vooral) en zich ook verdedigt tegen de bezwaren die tegen zijn filosofie ingebracht kunnen worden. Dat alles maakt deze tekst minder abstract en levendiger, zeker in deze vertaling, die de lange en ingewikkelde zinsconstructies door een zo eenvoudig mogelijke woordkeuze toegankelijk heeft weten te houden. Met een samenvatting van de 'Kritiek van de zuiver rede', een bibliografie van de 'Prolegomena' en annotaties bij de vertaalde tekst.



Bron: Redactie [biblion recensie]
Externe link: Bestel hier het boek op Bol.com.